تاثیر مصرف حاد ال-کارنیتین بر نقطه شکست تهویه ای و عملکرد ورزشی طی فعالیت فزاینده

سابقه و هدف: مکمل های تغذیه ای شامل کربوهیدراتها، پروتئینها، ویتامینها و مواد معدنی در حد مجاز توصیه شده به طور گسترده ای در زمینه های ورزشی گوناگون بعنوان منبع کمکی مورد استفاده قرار می گیرند. در میان مواد مصرف شده، ال-کارنیتین (ال-تری متیل 3- هیدروکسی آمینو بوتانوآت) به عنوان مکمل نیروزا به وسیله ورزشکاران مصرف می شود زیرا در انتقال اسیدهای چرب به درون میتوکندری نقش ایفا می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مصرف حاد ال-کارنیتین بر نقطه شکست تهویه ای و عملکرد ورزشی طی فعالیت فزاینده بود.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت کار آزمایی بالینی دوسوکور و متقاطع انجام شد. 12 نفر از دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی با میانگین سنی (0.64±21.75) سال و میانگین شاخص توده بدنی (0.94±23.70) کیلوگرم بر مترمربع به طور تصادفی در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه مکمل (n=6) و دارونما (n=6) تقسیم شدند. نود دقیقه قبل از اجرای پروتکل تعدیل یافته کانکانی به گروه مکمل 2 گرم ال-کارنیتین به شکل قرص در 200 میلی لیتر آب همراه با 6 قطره آبلیمو و به گروه دارونما فقط 200 میلی لیتر محلول آبلیمو تجویز شد از دستگاه گاز آنالیزور برای جمع آوری داده های مربوط به گازهای تنفسی آزمودنیها حین اجرای آزمون کانکانی تعدیل شده استفاده شد. برای بررسی تغییرات و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه گیری تکراری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مسافت طی شده تا آستانه بی هوازی در گروه مکمل ال-کارنیتین (155±2980 متر) در مقایسه با گروه دارونما (51±2331 متر) افزایش معنی داری (p=0.000) داشت. میزان سرعت در نقطه شکست تهویه ای در گروه مکمل (13.4 کیلومتر در ساعت) و گروه دارونما (13.25 کیلومتر در ساعت) تفاوت معنی داری(p=0.921) را نشان نداد.استنتاج: نتایج این پژوهش نشان داد که مصرف ال-کارنیتین 90 دقیقه قبل از فعالیت باعث بهبود عملکرد ورزشی شد، علیرغم اینکه بر نقطه شکست تهویه ای به عنوان یکی از شاخص های سیستم بی هوازی تاثیری نداشت.